یا رب

جان ِ شیرینم سلام!
نمی دانم در وجود نازنین تو چیست که مرا اینگونه عاشقت کرده است و هر روز که می گذرد عاشق تر هم می شوم بر نگاهت، عطر دل انگیزت، خنده های شیرینت، مهربانی های معصومت آن هنگام که صورت قشنگت را بر صورتم می فشاری و عشق ارزانی ام می کنی.
شکوفه گیلاس!
در این مدتی که برایت ننوشته ام تو هر روز از روز قبل تواناتر می شوی و من و پدر را شگفت زده می کنی.آنقدر سریع همه چیز را یاد می گیری و سعی می کنی آموخته هایت را امتحان کنی که گاه می ترسم جا بمانم از تو. در تلاشم بهترین لحظه ها را برایت رقم بزنم و از خدا می خواهم مرا در این راه یاری کند.
قندکم!
این روزها خنده هایت نمکین تر از قبل شده است و دلبری می کنی از ما با خنده هایی مزین به 8 مروارید زیبا که من دیوانه وار عاشقشان هستم. اولین مروارید در صدف خوشبوی دهان کوچکت در تاریخ 13 فروردین نمایان شد و من شوق آن لحظه را هرگز فراموش نخواهم کرد.
چشمه بهشتی ام!
چند هفته ای ست سعی می کنی بدون کمک ما راه بروی. فدای قدمهایت! اولین باری را که به اتکای زانوان کوچکت 4 قدم به سویم برداشتی هیچ وقت از یاد نخواهم برد. جمعه عصری بود ( پنجم خرداد 1391) و من غرق شدم در لذت اولین گامهای لرزان تو. قدمهای استوار دخترکم... خدا کمکت کند در مسیر اهل بیت قدم برداری ـ ان شاء الله ـ
عشق کوچکم!
حس مالکیتی زیبا و دوست داشتنی، آرام آرام در وجود نازنینت شکل می گیرد. و من، مادرِ تو نازدانه، مفتخرم که اولین هستم در آن چه که تو خود را مالکش می دانی و چه لذتی بالاتر از این.
کمتر از یک ماه تا سالگرد خاطره آن نگاه معصوم و لذت بی انتهای اولین بار که در آغوش گرفتمت باقی مانده. بهترین خاطره ها را برایم رقم زدی دردانه ام . دوستت دارم با تمام وجود دوستت دارم.

مامان نوشت:
1. گل خوشبو! سال پیش همین موقع ها وسایلت رو آوردن. ـ خدا رحمت کنه مامان بزرگ رو ـ چه ذوقی داشت. اومد خونه مون. وسایلت رو که چیدن. یه تشک تعویض روی تخت و پارکت بود. بهم گفت: نکنه یهویی بچه رو بذاری روی این بلندی بعد بری پوشک بیاری. خدایی نکرده می افته ها. منم خندیدم و گفتم حالا کو ت اون موقع مامان بزرگ. مامان بزرگ با لبخندی دلنشین گفت سال دیگه این موقع من نیستم یاد حرفم می افتی دلت می سوزه ها :(((((....... و حالا مامان بزرگ یک ماهه نیست

2.عزیز دلم!برای درآوردن هر دندون دو شب تب کردی. خدا کمک کنه برای دندون های کرسی.

3.وقتی می خوای منو صدا کنی، با صدای بلند داد می زنی : آییییییییییییییییییییی. و به پدرت می گی دااااااااااااا.... به قول بابایی ت خدا رو شکر در دستگاه تکلم تسنیم، ما هم صاحب آوا شدیم.

4.خدایا! گلم را به تو می سپارم. پدرش را نیز. تو خود ضامن خوشبختی مان باش. آمین

دخترم این قورباغه رو خیلی دوست داره از خواب که بیدار می شه اول قور قوریش رو بغل می کنه.

هندونه هر جا بشه، دخترک هم اونجاست :)

وقتی دخترم دندونای نازنینش رو روی دست من امتحان می کنه

 
اینم نتیجه ی ماجرا

 
مادر به فدات

 
قبول باشه فرشته من

دخترک و بابایی