یا رب
برای گلم و ان یکاد بخونید....
دلم می لرزد از اشکهای بی قرارت؛ قرار دلم!
(20 مرداد 1390)
یک ماه است که صاحب قلب و روحمان شده ای؛عزیزکم!
فدای لبخند زیبایت؛گل نازم
صحت آب؛روشنای دلم!
خوش به سعادتت زائر عزیز امام رئوف
(سه شنبه 25 مرداد 1390_قطار _ در راه مشهد)
غسل زیارت کرده ای و آماده سلام به امام...
(اولین زیارت _ چهارشنبه 26 مرداد 1390)
زیارت قبول؛ زائر کوچکم!
گلم! گاه احساس می کنم این منم که نیاز دارم تو را در آغوش بگیرم تا آرام شوم. عطر بهشتی ات را تنفس کنم تا تازه شوم. می دانم هزار سال را اگر به سجده بمانم به شکرانه وجود نازنینت باز هم کم است.....
نازنینم! به لبخند تو زنده ام. به ناز نگاهت نفس می کشم.
خدایا! به اندازه تمام قطره های بارانت از ازل تا ابد شکر شکر شکر
یا رب
برای گلم و ان یکاد بخونید....
(دقایقی پس از تولد)
گلم ! نگاه زیبایت مرا زنده کرد.
خوابت آرام؛ قرار دلم
(اولین حمام _ دو روزگی)
پاکی آب،خستگی راه از تنت برد؛روشنای دلم!
(4 روزگی)
نام زیبایت را در قلبمان حک کرده بودیم، در دفتر دنیا هم ثبت شد؛چشمه بهشتی ام!
لالا لا لا گل نازم!
من و بابا اندازه همه دنیا دوستت داریم شکوفه ی گیلاس!
